Werk­bezoek aan Krim­pe­ner­waard

Op uitnodiging van stichting Zuid-Hollands Landschap togen geïnteresseerde werkgroepleden op 3 januari naar de Krimpenerwaard. Onder begeleiding van Rudi Terlouw werd het belang van behoud van het Zuid-Hollands landschap en de wijze waarop enthousiast toegelicht.

95 natuurgebieden
De stichting Zuid-Hollands Landschap werd op 12 juli 1934 opgericht. Toen al vanwege de dreigende verdwijning van de natuur. In die tussentijd heeft de stichting 95 natuurgebieden, meer dan 3.600 hectare, aangekocht. Van Hoek van Holland tot Schoonrewoerd en van Lisse tot Ouddorp. Met 38 medewerkers en ongeveer 160 vrijwilligers wordt hard gewerkt om de natuurgebied zo goed mogelijk te beheren.

Maaien en snoeien
In het voorjaar zorgt het Zuid-Hollands Landschap er voor dat de graslanden onder water komen te staan voor de weidevogels: grutto, tureluur en de kemphaan. Aan de droge randen houden de regenwormen zich op. Dat is voor de vogels. Het gras mag pas worden gemaaid als de jonkies kunnen vluchten. Ook moet er rekening worden gehouden met de conditie van het land. De grond mag bijvoorbeeld niet te nat of te droog zijn, anders zouden de maaiwerkzaamheden schade toebrengen aan het land. Dat maakt het moeilijk om de vanuit overheidswege vastgestelde maai- en snoeidata na te leven. Het niet naleven van de maai- en snoeidata heeft helaas ook gevolgen voor de subsidie die de stichting krijgt. Zonder subsidie is het onmogelijk om de natuurgebieden te beheren, ondanks de 55.000 donateurs. Rudi: ‘Het maaien en snoeien moet in een dag klaar zijn omdat we de dieren zo kort mogelijk willen storen, daar ben ik heel streng in.’ Ieder diersoort heeft zijn eigen plek in de natuur. In het landschapsbeheer van de stichting zijn zelfs nog een aantal oude Eendenkooien.

Injecteren
De eerste aankoop van de stichting was een stuk land waar lang niet was verbouwd. Dan zie je pas goed wat al die injecties doen met het land. Het stukje land is namelijk zeker 40 cm hoger gelegen dan het aangrenzende land van agrariërs. Agrariërs injecteren het land om het zo vruchtbaar mogelijk te maken.

Steeds meer bruine zwanen
Een leuk weetje. De knobbelzwanen, witte en bruine, werden in de Middeleeuwen tam gemaakt, door de vliegpennen uit de veren te snijden. Op die manier werd ze het wegvliegen onmogelijk gemaakt. De eigenschappen van de bruine zwaan, donker verendons en bruine poten, verdwijnt praktisch uit het landschapsbeeld doordat de agrariers deze eigenschappen bij de voortplanting weten weg te kruisen. Dit omdat de vraag naar witte dons groot is en het daardoor meer geld oplevert. Momenteel zie je steeds meer bruine zwanen in het landschapsbeeld terugkeren. Alleen maar door de natuur zijn gang te laten gaan.

Het was een koude dag maar wel heel ontspannen en gezellig.

Auteur: Silvia van de Berg
Fotografie: Angelique Bolk