Bijdrage LG commissie damherten Hoeksche Waard

Het is de vraag hoe wij ons als mens willen verhouden tot vrij levende dieren en de natuur. En tot het provinciale besluit om de gehele populatie damherten in de Hoeksche waard te doden. De meest vergaande ingreep uit de escalatieladder, het doden, wordt door het provinciebestuur de meest diervriendelijke methode genoemd. Hoe diervriendelijk ben je dan als provinciebestuur? Dit is de wereld op zijn kop! En het verhoudt zich op geen enkele wijze tot andere dergelijke ontheffingen, waar ook niet de gehele populatie wordt gedood. Graag een reactie.

De Partij voor de Dieren vindt het ook ethisch onverantwoord om een hele populatie vrij levende dieren te doden en vindt dat dieren alleen gedood mogen worden als een dier ernstig lijdt of als er sprake is van ernstige bedreiging voor de volksgezondheid. Menselijk ingrijpen in het leven van het wild dient tot een minimum te worden beperkt. En als er al beheer nodig zou zijn, dan moet dit op zowel een ethische als op een wetenschappelijke basis uitgevoerd worden, los van de jagersbelangen.

Afschot om schade en overlast te beperken is sowieso niet effectief zo blijkt uit diverse wetenschappelijke onderzoeken! Het resulteert niet in blijvend kleinere populatie en veroorzaakt zeer veel dierenleed, (Dekker, 2023; Meershoek, 2017). Het vergroot juist de kans op aanrijdingen vanwege paniek bij dieren. Uit het telkens ingrijpen blijkt een drang om orde te scheppen en gebrek aan kennis over natuurlijke processen en ongeduld. Elk middel lijkt dan geoorloofd, waardoor je niet meer ziet dat het middel misschien wel erger is dan de kwaal.

De Partij voor de Dieren pleit voor de inzet van niet-dodende, gerichte preventieve maatregelen om overlast en schade veroorzaakt door damherten te voorkomen. De oplossing is het verbinden van natuurgebieden, waarin dieren, als damherten, vrij kunnen leven. Daar waar die faunaverbindingen nog niet plaats kunnen vinden, bepleit de Partij voor de Dieren de aanwijzing van leefgebieden van voldoende grootte en voldoende kwaliteit en dat is er op de Zuid-Hollandse eilanden.

De rechter was duidelijk: het is niet aangetoond dat het om verwilderde dieren gaat (net zoals ook de fazant ooit is uitgezet). Op dit punt is sprake van een inconsistent provinciaal beleid. Graag een reactie van het college hierop.

Ook op basis van verkeersveiligheid vindt de rechter dat de populatie niet tot 0 teruggebracht hoeft te worden.

Er zijn goede alternatieven, zoals wilddetectiesystemen, rasters, herinrichting van een gebied, of het verlagen van de snelheid op provinciale wegen. Er is een scala aan niet-dodelijke maatregelen dat genomen kan worden.

Bovendien is niet aangetoond dat de genoemde landbouwschade daadwerkelijk door damherten is veroorzaakt en oordeelt de rechter dat de nulstand niet nodig is. En zoals een agrariër tijdens ons werkbezoek zei: ‘Als je geen schade wilt, moet je geen boer worden’. De provincie is tegen dat besluit niet in beroep gegaan, met nu een herhaling van zetten in een nieuw weer niet goed onderbouwd plan, wat ten koste gaat van veel onnodig overheidsgeld en rechtszaken.

Maatschappelijke weerstand, gebrek aan draagvlak

Er is veel maatschappelijke weerstand. De meeste inwoners zijn tegen de nulstand en ook de gemeenteraad heeft zich hier duidelijk tegen uitgesproken. GS hebben aangegeven tot 1 maart in gesprek te gaan met de bezwaarmakers. Wat is het doel van dit gesprek? Graag een reactie.

Kortom, PvdD wil dat het besluit om alle damherten in de HW te doden van tafel gaat en dat er een diervriendelijk alternatief komt. Afschieten dus dat plan!

Want: het leven van een dier is voor dát dier net zo belangrijk als ons leven voor ons is….

Noot: De kosten van rasters staan wel degelijk in verhouding tot de opbrengst van dergelijke percelen, aangezien het gaat om een eenmalig investering voor 15-20 jaar. Het Europese Hof heeft al eerder gesteld dat zelfs bijzonder hoge kosten van een technisch haalbare alternatieve maatregel op zichzelf nooit een reden kunnen zijn om die maatregel niet toe te passen. Eénmalig beperkende kosten zijn minder vergaand dan het uitroeien van een gehele populatie.

Carla van Viegen
Fractievoorzitter partij voor de Dieren
Provincie Zuid-Holland