Opinie stuk van E.D. over Minister Plasterk en zijn dier­proeven

De onthulling over zeven kolommen op de voorpagina van deze krant van 10 maart j.l. kon niet over het hoofd gezien worden.: Financier van dierenpartij betrokken bij dierproeven. Goed dat u dat aan de kaak stelt: dierproeven zijn inderdaad een kwalijke zaak. Ik hoop nu maar dat u er zelf ook iets mee doet. Immers, tot dusver bericht u er wekelijks over. Echter: over de immoraliteit van dierproeven, over de contraproductiviteit - nimmer één woord !

In dezelfde zaterdagkrant bejubelt Piet Borst in zijn rubriek “Ronald minister” het feit dat zijn gewezen student, Ronald Plasterk, het tot minister gebracht heeft. Nu zullen we wat gaan beleven: “een wereldberoemd onderzoeker”, “flexibel”, “charmant”, “snel”, “gewiekst” maar toch “redelijk”, en zo gaat het a l i n e a’s lang door. Je zou bijna vrezen dat de hoofdpersoon overleden is. In werkelijkheid, aldus Piet Borst, stond het land er nog nooit zo goed voor.

In een klein zinnetje staat iets over dat “wereldberoemde” onderzoek van Plasterk. “Ingewikkelde proeven met wurmen maar toch begrijpelijke taal”. “Wurmen." Dat u vooral niet denkt dat hij dierproeven deed. Die doet Borst zelf wel. Plasterk trouwens ook hoor. Hij werkte met wormen, maar ook met vissen en muizen. In feite hebben noch Plasterk noch de mensen van het instituut waaraan hij tot dusver leiding gaf, enige moeite met dierproeven.

Borst begint zijn stuk met een aantal gewezen bewindslieden de revue te laten passeren. Wel academisch geschoold, maar toch geen echte klasse. De trots van deze schrijver is namelijk dat dit land, wel voor het eerst in de politieke geschiedenis, een Minister heeft met bloed aan zijn handen.

E.D.