Bijdrage verga­dering instal­latie PS leden

De kiezer heeft gesproken en het politieke landschap is verbreed. Dat vraagt om een andere en vernieuwende politieke houding. De Partij voor de Dieren zou graag zien dat we geen in beton gegoten coalitieakkoord hebben, waar coalitie en oppositie elkaars opponenten zijn. Een akkoord op hoofdlijnen, waarbij de nadere invulling gedurende het proces met wisselende meerderheden kan worden bepaald. De partij voor de Dieren is een groot voorstander om alle partijen de gelegenheid te geven punten in te brengen, die worden meegenomen in een Hoofdlijnenakkoord, en te werken aan een Hoofdlijnenakkoord met een zo breed mogelijk draagvlak in de Staten. De Partij voor de Dieren pleit voor een statenbrede samenwerking, waarbij alle fracties kunnen deelnemen en waardoor en een constructieve en betere samenwerking ontstaat met als gevolg ook een betere besluitvorming. Dat maakt het politieke proces en de samenwerking dynamischer en uitdagender. Dit voldoet naar mijn mening aan de verwachtingen van onze kiezers en geeft een antwoord op de politieke uitdagingen waarvoor we gesteld staan.

Eén van die kernthema’s is mededogen

Mededogen is de wens om lijden en schade, en hun oorzaken te verwijderen en daarbij de wens dat alle voelende wezens vrij zullen zijn van lijden en de oorzaken daarvan. Dus het gaat echt om het voelen van empathie voor het belang van de zwaksten en niet het recht van de sterksten. Alles van waarde is weerloos. Geld regeert; alles wat werkelijk waarde heeft wordt hieraan ondergeschikt gemaakt. De dieren en de natuur zijn verworden tot een product met een prijs en benutting door de mens. We moeten af van het single-issuedenken dat de mens en z’n geld centraal stelt bij elke beslissing. Deze eenzijdige benadering staat de noodzakelijke duurzame koerswijziging in de weg.

Een tweede kernthema is duurzaamheid.

Wubbo Ockels hield in de laatste periode van zijn leven een vlammend betoog voor duurzaamheid, “We zijn allemaal astronauten van het Ruimteschip Aarde”, zei hij. Een bewustzijn van waar we zijn en wat de aarde voor ons betekent. Je zou volgens Ockels kunnen zeggen dat de hele industriële revolutie, die niets anders is geweest dan het kunstmatig maken van de leefomgeving, heeft gefaald. Wij zijn rond 1800 begonnen met een proces waarvan we niet door hadden dat het zo afwijkend zou zijn van het natuurlijke evenwicht. Maar nu krijgen we de kous op de kop. Het klopt niet en het werkt uiteindelijk vernietigend voor het menselijk en dierlijk leven. Wij zijn niet in staat om zelf natuur te maken. Het respect voor het leven zelf, daar moeten we naar terug, aldus Ockels.

Ik ben het roerend met hem eens. Laten we met respect omgaan met alles wat de natuur ons geeft: voedsel, water, de zorg voor dieren en onze natuurlijke hulpbronnen. We zijn geen bijen, die zonder bewustzijn een kolonie bouwen. We zijn geen neuronen, die zich niet bewust zijn van wat ze denken. Nee, we zijn intelligente wezens, en kunnen ons gedrag observeren. We zijn ons allemaal bewust van waar de mensheid naartoe gaat. We kunnen de mensheid in een betere richting krijgen, als we samenwerken

We moeten zuinig zijn op onze planeet, en als we net zo denken en dezelfde instelling hebben als een astronaut, ga je van de aarde houden zoals anderen niet kunnen. En als je echt van iets houdt, wil je het niet kwijtraken en zorg je er goed voor. Dat is de liefde en de houding die de mensheid tegenover de aarde moet hebben. Wij mensen zijn astronauten van Ruimteschip Aarde en zoals het astronauten betaamt, moeten wij goed zorgen voor ons schip. We moeten stoppen met de vernietiging van de aarde, want het betekent daarmee vernietiging van ons mensen. Koester onze planeet als je eigen kind. Die wil je ook de beste toekomst geven. “Het is genoeg, we zijn te ver gegaan!”, aldus Ockels. Volgens hem heeft de industriële revolutie de mensheid in een ongewenste situatie gebracht. Hij zegt dat de natuur kapotgemaakt wordt en roept mensen op hun leven te veranderen.

We zijn te kunstmatig bezig geweest in de afgelopen eeuwen. Alles draait om geld. Maar duurzaamheid heeft niets met geld te maken. We moeten af van bedrijven die geen verantwoordelijkheid nemen voor onze leefomgeving. Niet langer alleen gaan voor het geld, de winst en de maatschappelijke kosten afwentelen op de samenleving. Dat proces is funest voor duurzaamheid. Mensen worden op deze manier zelf de bedreigde soort, waarvoor maatregelen genomen moeten worden. Jenny van leeuwen, boswachter bij Staatsbosbeheer omschreef het laatst heel mooi. We moeten allemaal boswachter worden om onze mooie planeet en onze mooie provincie te beschermen Duurzaamheid is per saldo goed zorgen voor de leefomgeving en de toekomst en daar ook je verantwoordelijkheid voor nemen."We kunnen veranderen, maar optimisme is ook een verantwoordelijkheid. We hebben maar ‘one single planet’. Laten we daar zuinig op zijn en we hebben maar 1 provincie Zuid Holland Laten we gezamenlijk onze verantwoordelijkheid nemen om de provincie leefbaar en gezond te houden voor haar menselijke en dierlijke inwoners. We moeten ons voortbestaan redden aldus Ockels. Laten we dit ook in de provincie Zuid-Holland als onze leidraad hanteren voor ons beleid, handelen en besluitvorming. Voor de Partij voor de Dieren gaat politiek over waarde en waarden. Over hoe wij de samenleving zó kunnen inrichten dat mensen en dieren er in harmonie kunnen samenleven, met respect en voor en verbonden met elkaar en met de natuur.

Voor dit alles zullen wij ons ook in de komende vier jaar weer gaan inzetten. De zorg voor verbinding tussen mens, dier en de natuur zal meer ruimte moeten krijgen. Zodat we als goede boswachters en als astronauten van het ruimteschip aarde, waarvan de provincie Zuid-Holland een onderdeel is, zorgen voor een gezonde toekomst voor mens en dier.

Dank u wel.