Zoutbad paling even pijnlijk als brandende siga­retten op hele lichaam

Dokter Schoemacher, befaamd cosmetisch arts, vergelijkt palingleed met het uitdrukken van peuken op je huid. Dokter Schoemacher deed deze uitspraak na het zien van de resultaten van een veterinair onderzoek in opdracht van Wakker Dier. Het standaard bereidingsproces van de “lekkernij” gerookte paling houdt in dat palingen levend en wel in zout worden gegooid om te ontslijmen. Het onderzoek laat zien dat niet alleen de slijmlaag, maar ook de hele opperhuid tijdens het proces verwijderd wordt. Schoemacher zegt: “Verwijderen van de opperhuid gebeurt door middel van CO2 laserbehandeling. In onze kliniek gebeurt dit altijd onder narcose, omdat dit erg pijnlijk is; het voelt alsof brandende sigarettenpeuken op je huid worden uitgedrukt.” De palingen raken na 5 tot 20 minuten bewusteloos in het zoutbad, maar zijn dan nog niet dood. Reeds in 2001 besloot de overheid na kamervragen om het zoutbad te verbieden. Toen het kabinet viel, belandden die plannen echter in de prullenbak.

Wakker Dier liet de huid van een dode “ontslijmde, maar ongerookte” paling onderzoeken door dierenarts Wolters van Artis in Amsterdam en door Marja Kik werkzaam aan de afdeling pathobiologie van de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. De uitkomst was schokkend: bij nader onderzoek op huidbiopten bleek dat de paling niet alleen zijn slijmlaag verliest, maar ook zijn opperhuid. Het zout brandt in op de gehele huid, ook op gevoelige plekken zoals ogen, mond en kieuwen. Dokter Schoemacher vertaalde het medisch rapport voor Wakker Dier in gewonemensentaal.

Waarom wordt de slijmlaag van palingen verwijderd? Omdat het de diertjes minder glibberig (dus beter hanteerbaar) zou maken en omdat het slijm bij het roken lelijke plekken zou veroorzaken. Dat het zoutbad pijn doet is duidelijk, zeggen wetenschappers en de palingrokers zelf. De palingen krioelen in het zout en vertonen vluchtbewegingen. Na zo'n 5 à 20 minuten raken ze buiten bewustzijn, maar als ze dan weer in water worden afgespoeld bewegen ze weer. Een paling kan niet gillen, maar dat vissen pijn lijden is allang bewezen. Dierenarts Marno Wolters zegt terecht: “Er is niet voor niets verdoving ontwikkeld voor vissen”. Wetenschappers benoemden in 2005 het doden van vissen als grootste misstand in de bio-industrie, met het doden van paling als topje van deze ijsberg.

Vissen zijn vogelvrij. De wet schrijft voor dat dieren bedwelmd moeten worden voordat ze worden gedood, maar sluit vissen hiervoor uit. Vissen mogen zelfs levend en zonder verdoving van hun organen ontdaan worden. Nieuwe regels over het doden van vissen werden door minister Veerman van tafel geveegd: “Nederland hoeft geen voorloper te zijn”. Duitsland heeft het levend zouten van paling al verboden. De tonnen vis die jaarlijks in Nederland worden gekweekt en gevangen sterven een langzame dood.
De grootste palingrokerij van Nederland, Foppen in Harderwijk, claimt al in 1999 een methode te hebben ontwikkeld om de paling binnen 15 seconden te doden voordat ze het zoutbad ingaan. De overheid ondersteunde deze ontwikkeling niet, maar subsidieert sindsdien wel onderzoek naar nog snellere dodingsmethodes. De onderzoekers wachten momenteel op vervolgsubsidie. Wanneer deze wordt verstrekt zal de verdere ontwikkeling en implementatie nog minimaal 2 jaar duren. In de tussentijd belanden de palingen van Foppen gewoon weer levend in het zoutbad.

Bron: www.wakkerdier.nl